Στα χρόνια της Βουλγαρικής Ακμής το 986, ο τσάρος Σαμουήλ άρπαξε το Λείψανο του Αγίου από τη Λάρισα και το μετέφερε στο Νησάκι του Αγίου Αχιλλίου της Μικρής Πρέσπας, της Ελληνικότατης Μακεδονίας, εκεί ο Σαμουήλ ανήγειρε μεγαλοπρεπή Ναό (Βασιλική), της οποίας σήμερα σώζονται μόνο τα ερείπια.
Ο Βούλγαρος τσάρος εξορμούσε κατά των Βυζαντινών και σχεδίαζε να κάνει την Πρέσπα πρωτεύουσα του νέου Αυτόνομου Κράτους του και Έδρα του Βουλγάρικου Πατριαρχείου, αλλά τελικά νικήθηκε από τον Βασίλειο Β’ τον Βουλγαροκτόνο που ανακατέλαβε την Περιοχή.
Τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Αχιλλείου για δέκα περίπου αιώνες ήταν χαμένα. Μόλις το Έτος 1946 ένα μικρό Απότμημα επέστρεψε στη Λάρισα από την Ιερά Μονή Δουσίκου όπου ήταν θησαυρισμένο, ύστερα από ενέργειες του τότε Μητροπολίτη Λαρίσης Δωροθέου του μετά ταύτα Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Συγκατάθεση του τότε Μητροπολίτου Τρίκκης κ. Χερουβείμ.
Αργότερα (1981), αφού είχε προηγηθεί η αποκάλυψη από τον καθηγητή Νικ. Μουτσόπουλο, των λαφυραγωγημένων από τον τσάρο Σαμουήλ Λειψάνων στο Νησάκι της Λίμνης Πρέσπας επέστρεψε στην Πόλη και το υπόλοιπο Λείψανο, για να τοποθετηθεί εκεί όπου ανήκει, στον Μητροπολιτικό Ναό της Λάρισας, ο οποίος είναι Αφιερωμένος στη Μνήμη του.
Πηγή: Ιστορία των Πρεσπών και Δωροθέου Κοτταρά Μητροπολίτου Λαρίσης μ.τ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών, ” Επιστολή προς Λαρισαίους ” 1946
Εφημερίδα ” Ελευθερία ” Λαρίσης.
Greek
Αφήστε το σχόλιο σας