ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΦΕΤΖΗΣ, Ιατρός
Στις 23 Οκτωβρίου θα τελεσθεί στη Ιερά Μονή Ιβήρων το τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο του εν ουρανοίς αυλιζομένου ήδη Μακαριστού Προηγουμένου αυτής π. Βασιλείου. Ο Γράφων, με αφορμή το μνημόσυνο αυτό και θέλοντας να τιμήσει τη μεγάλη αυτή μορφή του σύγχρονου αγιορειτικού μοναχισμού, αλλά και να υπενθυμίσει την ιδιαίτερα στενή πνευματική σχέση του πατρός Βασιλείου με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό, επαναδημοσιεύει τη βιβλιοκριτική του ιεράρχη για το βιβλίο του γέροντος «Εισοδικόν».
Πριν αναφερθούμε εν συντομία στο βιβλίο και στη βιβλιοκριτική, νομίζω πως πρέπει να θυμηθούμε κάποια ιστορικά στοιχεία για την εποχή που γράφηκαν. Ο π. Βασίλειος το 1968, υπακούοντας στην Εκκλησία, εγκαταλείπει την ησυχία της Ιβηριτικής Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου και αναλαμβάνει την ηγουμενία της χειμαζόμενης Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα, η οποία μετατρέπεται από ιδιόρρυθμη σε κοινοβιακή. Τότε, όχι μόνο η Ιερά Μονή Σταυρονικήτα, αλλά και οι περισσότερες Μονές εδοκιμάζοντο, έτσι ώστε η μόλις προ πέντε ετών εορτασθείσα χιλιετηρίδα του Αγίου Όρους να χαρακτηρισθεί από κάποιους απαισιόδοξους ως η νεκρώσιμος ακολουθία του.
Το 1974 κυκλοφορεί το «Εισοδικόν» και ταράζει τους σχολαστικούς θεολογικούς κύκλους της εποχής, υπενθυμίζοντας ότι «οι πατέρες εδίδαξαν πως το θεολογείν μακράν και ερήμην του θυσιαστηρίου αποτελεί απαράδεκτο μονοφυσιτισμό». Ο Ηγούμενος της Πατριαρχικής Μονής Βλατάδων Μηλητουπόλεως Στυλιανός σπεύδει το ίδιο έτος να δημοσιεύσει στο περιοδικό «Κληρονομία» του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών σχετική βιβλιοκριτική. Και αυτό όχι μόνο με την ιδιότητα του Εντεταλμένου Υφηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ ή του Πατριαρχικού Αντιπροσώπου για το Άγιον Όρος, αλλά κυρίως ως αδελφικός φίλος του πατρός Βασιλείου. Φιλία που σφυρηλατήθηκε λόγω της κοινής κρητικής καταγωγής, του βαθύτατου σεβασμού του ιεράρχη για το Αγιώνυμο Όρος αλλά και της μεγάλης θεολογικής παιδείας και της αγάπης αμφοτέρων προς τα γράμματα.
Η εκλογή του Στυλιανού σε Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας το 1975 και η μακρινή απόσταση δεν εψύχρανε τη βαθιά αυτή φιλία. Αντιθέτως, ενδυναμώθηκε η σχέση όχι μόνο με τον Αρχιεπίσκοπο Στυλιανό αλλά και με το πλήρωμα της Αρχιεπισκοπής, και έτσι ο π. Βασίλειος μεταβαίνει για πρώτη φορά στην Αυστραλία το 1977 με τη συνοδεία του Γέροντος και μετέπειτα Οσίου Παϊσίου. Ταξιδεύουν σε όλη την Αυστραλία και, με την ευχή του Οσίου, ανθεί ο μοναχισμός, ενώ πολλοί πιστοί αναπαύονται στο πετραχήλι του π. Βασιλείου. Από τότε υπήρξαν και άλλες επισκέψεις του πατρός Βασιλείου στην Αυστραλία, με τελευταία τη συμμετοχή του στην εξόδιο ακολουθία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Στυλιανού το 2019.
Κατακλείοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Καθηγούμενο της Μονής Βλατάδων, Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Αμορίου κ. Νικηφόρο, για την προθυμία να μου αποστείλει το κείμενο της βιβλιοκριτικής που ακολουθεί ως συνημμένο.
Leave a Reply